Wednesday, March 13, 2013

RINDU

Kadang-kadang rasa rindu.
Rindu pada suara, gelak tawa, suasana, TEMPAT LAMA dulu.
Walaupun jauh beribu batu dari kampung halaman.
Suasana di sana buat aku rasa macam berada dirumah.

Mula-mula memang aku janggal.
Yelah, dengan faktor bahasa, budaya dan makanan yg sesetengahnye berbeza dgn orang utara.
Buat aku rasa kaget.
Tapi tak aku sangka, at last aku berjaya.
Mereka buat aku rasa jatuh suka, jatuh cinta, jatuh tangga dan sbg.

Sampai diorang pun pelik aku boleh suka sangat dekat Ikan Phatin.
Boleh kata seminggu sekali HARUS makan.
Biar mahal takpe, janji puas hati.
Paling best Gerai Makan dekat tepi sungai.
Hari Ahad pula, taklupa untuk kami singgah Pekan Sehari.

Officemate di sana buat aku rasa senang hati.
Semua taraf abang-abang, kakak-kakak and pak cik- pak cik.
Aku masuk sebagai pegawai yg paling muda kat sana.
Nasihat, bimbingan, gurau senda dan kasih sayang yg aku mungkin takkan dpt kat tempat lain

Asyik2 makan makan makan.
Ada saja yg tukang sponser makanan.
Baik makan pagi, makan tgh hari mahupun petang.
Kadang-kadang aku juga tak loket untuk keluarkan wang untuk belanja yg lain.

Geng2 lelaki memang kuat menyakat.
Sampai aku rasa nak meletup kadang2.
Memang jadi bahan saja la aku ni.
Si kakak-kakak wanita pulak kuat bergosip.
Aku join saja. Masuk telinga  kiri, keluar telinga kanan.
Kak Sarimah, Kak Ina, Kak siti kuasa dua. thanks for everything.
Banyak sangat hamba Allah ni dah bantu aku dalam kerja.

Paling aku sayang unit penguatkuasaan.
Walau sentiasa bertimbun fail untuk aku semak.
Timbunan fail itu buat aku rasa rindu.
Ketua unit En Wan
Sentiasa bagi arahan dgn cara yg paling cool
Kalau nak perli kerja tak siap
Sentiasa dalam nada gurau.
So aku memang tak pernah terasa hati.

Rindu nak pergi Ops kesan, nak saman dan kompoun org.
Rindu nak pergi mahkamah, jadi peguam perkeso dan buat sebutan kes.
Rindu nak pergi melawat rumah OB, pergi bagi cek.
Rindu housemate dan umah sewa lama, sebab rasa comfortable sangat.
Pergi buat inspection, memang tak rindu, sebab penat mental dan fizikal.ehheheh

Terima kasih PERKESO TEMERLOH PAHANG
 Bagi aku seribu satu memori yg aku takkan pernah lupa.
 Nanti free, Insyaallah akan aku turun ke sana melawat anda semua.